بعد از مدتها ...

سلام عشق من!

امروز بعد از مدتها يه سري به وبلاگ تو زدم . يه كم خاطراتمون رو مرور كردم . اين روزها خيلي دلم گرفته

اما كاريش نميشه كرد . اميدوارم تو هيچ وقت توي اين شرايط قرار نگيري...

راستي ديروز داشتم به اين فكر ميكردم كه تو وقتي كوچولو بودي به من ميگفتي : مه طلا ... و مامان نميگفتي

همه نگران بودن كه تو چرا مامان نميگي ؟ اما اين هم مثل بقيه چيز ها فراموش شد ...

چند روز پيش بهم گفتي تو بزرگ ترين آرزوت چيه ؟

من گفتم :‌خوشبختي تو ...

تو گفتي : من آرزوم اينه كه تو هيچوقت نميري!!

دوستت دارم رهام جون...